پيام

محمد بياگوي-3
88/10/29

+ عشق من دكتر...

امروز. روز هواي پاك بود و آقاي دكتر در پارك به همراه عده اي از دولتي ها دوچرخه سواري كردند.

دكتر هم خودش يك مهره است براي رسيدن به آن هدف والايمان... تو عشقامون بيشتر وسواس به خرج بديم... ( اين بدان معنا نيست كه من از دكتر بدم مياد.. خير ... بلكه ايشون خيلي هم مَرده برعكس بعضيا ...)

دوچرخه ..من از فردا ماشينم را مي فروشم... بنزين كه نيست به كوري چشم دشمنان از فردا ميرم دوچرخه سواري: دي

اونم با كت و شلوار... چه حالي ميده

نه اتفاقا با لباس ورزشي....... مثل همين ها را دارم.

سر كار با لباس ورزشي ميرين؟؟؟؟

نه سر كار كه فرم لباس مخصوص داريم ولي اينجا كه استراحت هستم هميشه براي دفاع از ولايت اماده رزميم و ورزشكاري مي پوشيم.

يكي از بستگان ما در اروپا زندگي مي كنه تعريف مي كرد و مي گفت كه با چشم خودش ديده كه يكي از وزاري كشورشون با دوچرخه بدون محافظ هر روز صبح به سركار مي رود نظرتون چيه؟؟ چرا نبايد در كشور ما اينطوري باشه؟؟

احسنت !

تأسف،‏تأسف،تـــــــــــــــــــــــأسف..

http://asheghebiparva.parsiblog.com/MLink/?4092480

يادش بخير آقاي خاتمي زمان رياست جمهوريش به فقيرترين جاي تهران اساس كشي كرد (دربند) و محل كارش خيلي از محل زندگيش دور بود و اون هم فقيرانه بود (كاخ شاه دو تا كوچه پايينتر) و وقتي كه صبح ميومد سر كار چشمهاش قرمز بود از بيداري (مسابقه فوتبال) و همه هم اون رو هر روز ميديدن (در فاصله ي خونه تا محل كار)

من كه دارم پير مي شم و هيچ رئيس جمهوري تا بحال به چشمم نديدم...:دي

محمد جان فكر كردي كه چرا نبايد مثل كشورهاي اروپايي باشيم... چرا؟؟

البته من ايشون رو دو بار از نزديك ديدم. در محله ي نوبهار كه جزو محله هاي درب و داغان قم هستش. اون روز من دير سركار رفتم و ايشون رو توي خيابون ديدم. نزديك خونه قبليمون. و دلفينهايي كه بالا و پايين مي پريدن. و اونجا رفت خونه ي پدر يه شهيد كه چهار نفر رو تقديم كرده بود.